Een jonge dame nog. Ze staat vol in het leven. Tenminste…

Ze blijkt last te hebben van hyperventilatie. Elke dag is ze meerdere keren duizelig en misselijk. Al een aantal keer flauw gevallen. Ze had er alles voor over om hier vanaf te komen. Ze wilde namelijk nog een kindje, maar zag enorm op tegen de zwangerschap. Ze kon niet ontspannen en niet genieten van het leven. Ze was bang dat haar en haar naasten wat zou overkomen. Bang voor de dood en voor ziekenhuizen. En o ja, ze durfde ook geen nee te zeggen. Verder was ze de hele tijd aan het piekeren. En ergens naar toe gaan, daar zag ze enorm tegenop.

hyperventilatie blog

Al deze angsten en de herinneringen die hiermee samen hingen, hebben we aangepakt. De basis bleek te liggen in de switch van de lagere school naar de middelbare school. De basisschool ging met gemak en toen ze naar de HAVO/VWO brugklas ging, snapte ze ineens dingen niet. Dit maakte haar onzeker.

hyperventilatie_blog
Na de eerste sessie merkte ze meteen al verschil. De tweede keer dat ik haar zag, vertelde ze dat ze sinds de vorige sessie geen een keer ‘wat als…’ gedacht had en dat ze niet meer continu duizelig was. De derde keer vertelde ze dat ze nu slechts af en toe nog duizelig was en…. ze was zwanger!
De 4e keer hebben we ons gericht op ontspannen ergens naar toe gaan. En de 5e keer hebben we specifiek gefocust op het beetje onzekerheid en faalangst dat er nog zat. Morgen komt ze voor de laatste keer. Dan gaan we werken met het doel:
Ik luister naar mijn lichaam en neem rust wanneer nodig.
Ze ontdekte namelijk dat ze er vooral last van had als ze geen rust nam en de signalen van haar lichaam negeerde.
Valor is echt haar olie. Ze noemt het haar wonderolie. “Als ik die olie ruik, ben ik ineens zelfverzekerd.” Ik heb er alle vertrouwen in dat ze dat gevoel zal kunnen vasthouden.